Działalność św. Maksymiliana
Zdaje mi się, że jak różne kwiaty na łące, tak i różne są charaktery działania w Kościele. Niepokalanów ma wyłącznie sprawę Niepokalanej, czyli cel Militiae Immaculatae i tylko ten cel, ale za to jak najintensywniej i najszerzej...
Bezgraniczność poświęcenia się i co do pożywienia, i co do odzienia, i co do zajęcia, i co do stanu, i co do miejsca (w Ojczyźnie czy wśród nie, przyjaciół wiary, gazie może pewna czeka śmierć) itd., itd., słowem: niestawianie żadnych granic, choćby przyszło z głodu i nędzy gdzieś pod płotem zginąć dla Niepokalanej — oto konieczny charakter Niepokalanowa...
Jest tu coś z heroiczności, ale inaczej — trudno o osiągnięcie celu M.I. Tak mnie się zdaje. Czy to przesada — nie wiem. Ale zdaje mi się, że inaczej trzeba by zaraz ograniczać intensywność walki, a tu tyle dusz na świecie nie zna jeszcze Niepokalanej ani Zbawiciela.
o. Maksymilian, Nagasaki, 23 IV 1931
